جانها فدای امام هادی(ع)

مِنْ کِتَابِ اللِّبَاسِ عَنْ ذَرْوَانَ الْمَدَائِنِیِّ قَالَ‏ دَخَلْتُ عَلَى أَبِی الْحَسَنِ الثَّانِی ع فَإِذَا هُوَ قَدِ اخْتَضَبَ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ قَدِ اخْتَضَبْتَ فَقَالَ نَعَمْ إِنَّ فِی الْخِضَابِ لَأَجْراً أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ التَّهْیِئَةَ تَزِیدُ فِی عِفَّةِ النِّسَاءِ أَ یَسُرُّکَ أَنَّکَ إِذَا دَخَلْتَ عَلَى أَهْلِکَ فَرَأَیْتَهَا عَلَى مِثْلِ مَا تَرَاکَ عَلَیْهِ إِذَا لَمْ تَکُنْ عَلَى تَهْیِئَةٍ قَالَ قُلْتُ لَا قَالَ هُوَ ذَاک‏*
ذروان مدائنى گوید: بر حضرت امام هادى (ع) وارد شدم که تازه خضاب بسته بود، عرض کردم جانم فداى شما! خضاب کرده ‏اید؟ فرمود: آرى خضاب را پاداش زیاد است، نمیدانى که آراستن مرد بر عفت زنان مى‏ افزاید ، آیا تو دوست دارى وقتى بخانه میروى همسر خود را ژولیده و ناآراسته ببینى؟ گفتم: نه فرمود ... او نیز چنین است

*مکارم الاخلاق ص هفتاد ونه
این موج وبلاگی++